Αν λάβουμε το μέσο όρο τους προκύπτει ότι είναι ο 21,24% για το σύνολο της ευρωζώνης.
Η Ελλάδα έχει υιοθετήσει τον συντελεστή ΦΠΑ 23%, με ανώτατο συντελεστή το 27% που αντιστοιχεί στην Ουγγαρία και ακολουθεί με 25% η Δανία και στη Σουηδία που έχουν δικό τους νόμισμα και με 24% η Φινλανδία και η Ρουμανία.
Η Δανία, η Σουηδία, η Νορβηγία και η Φινλανδία όπως είναι γνωστό έχουν ιδιαίτερες οικονομικές σχέσεις πέραν της Ευρωπαικής 'Ενωσης, είναι ιδιαίτερα οικονομικά αναπτυγμένες και ενδεχομένως να μην χρειάζονται επειγόντως δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις.
'Αρα δεν τους απασχολεί και τόσο το ύψος του συντελεστή του ΦΠΑ.
Ο μικρότερος συντελεστής ΦΠΑ 15% αντιστοιχεί στο Λουξεμβούργο και ακολουθεί η Μάλτα και η Κύπρος με 18%.
Ας υποθέσουμε ότι έχουμε κάποιον επενδυτή που θέλει να αποφασίσει να κάνει μία παραγωγική επένδυση σε κάποια χώρα της Ευρωπαικής 'Ενωσης και όχι σε κάποια άλλη οικονομική ζώνη.
Τα στοιχεία που αναφέρω είναι επίσημα και μετά από σχετική έρευνα ο επενδυτής θα καταλάβει ότι ο μέσος ανώτατος συντελεστής ΦΠΑ για την Ευρωπαική 'Ενωση είναι 21,24 %
Αν σκοπεύει να παράγει κάποιο προιόν αξίας 100 ευρώ που θα διακινηθεί στην ευρωπαική ένωση θα πληρώσει για ΦΠΑ κατά μέσο όρο 21,24 ευρώ .
Για να αποφασίσει λοιπόν σε ποιά χώρα θα πρέπει να το παράγει θα κοιτάξει την στήλη c του συνημμένου πίνακα και θα δει ότι αν το προιόν του στοιχίσει 92,36 ευρώ στην Ελλάδα θα μπορεί να το πουλήσει σε οποιοδήποτε μέρος της Ευρώπης χωρίς να ανησυχεί ότι θα είναι ακριβότερο λόγω ΦΠΑ. Θα απαιτήσει λοιπόν να έχει μειωμένο εργατικό ή γενικό κόστος τουλάχιστον κατά 7,63%.
Κατά την ίδια αντίληψη αν θελήσει να επενδύσει στην Γερμανία μπορεί να ανεχθεί ως και 11,82% υψηλότερο εργατικό κόστος.
Υπ' αυτήν την έννοια το ευρώ λόγω διαφορετικού καθεστώτος ΦΠΑ δεν έχει ισοδύναμη αξία σε ολόκληρη την ευρωπαική ένωση και δημιουργούνται άτυπες οικονομικές ζώνες εντός της ίδιας της Ευρωπαικής 'Ενωσης.
Στο βαθμό που θέλουμε να προσελκύσουμε επενδύσεις και συγχρόνως να αυξήσουμε το εθνικό εισόδημα οφείλουμε συνεπώς το ταχύτερο να μειώσουμε τον συντελεστή ΦΠΑ κάτω από το μέσο όρο κατά δύο τουλάχιστον ποσοστιαίες μονάδες.
Σημειώνω ότι όλες οι μεσογειακές χώρες έχουν συντελεστή ως και 21%: η Ισπανία και η Ιταλία 21%,η Σλοβενία 20%, η Γαλλία 19,6%, η Μάλτα,και η Κύπρος 18%.
Πως περιμένουμε λοιπόν να είμαστε ανταγωνιστικοί όταν είμαστε εμφανώς ακριβότεροι ακόμα και στον τουρισμό?
Kαι τέλος μια τελευταία παρατήρηση: Kρίνοντας από τον μέσο όρο στο τέλος του πίνακα διαπιστώνουμε ότι συνολικά η Ευρωπαική 'Ενωση από τον τρόπο φορολογίας μπορεί να ανεχθεί αύξηση εργατικού ή άλλου κόστους κατά 1,43% (πχ πληθωρισμό).
Αν το ποσοστό αυτό γίνει μεγαλύτερο, τότε όλες οι επενδύσεις και η κατανάλωση θα μεταφερθούν κυρίως στις χώρες με μικρό συντελεστή ΦΠΑ και νομοτελειακά θα αρχίσει η διάσπαση της ευρωζώνης.
Από τις χώρες που αντιμετωπίζουν μνημόνιο μόνο η Πορτογαλία,η Ιρλανδία και η Ελλάδα έχουν 23% ΦΠΑ.
Η κίνηση μείωσης του ΦΠΑ έχει νόημα για την Ελλάδα γιατί υπάρχει ήδη μεγάλη υστέρηση στο σχετικό έσοδο του προυπολογισμού λόγω φοροδιαφυγής.
Τι νόημα έχει να υπολογίζουμε έσοδα και να διατηρούμε υψηλό συντελεστή ΦΠΑ όταν δεν μπορούμε να τον εισπράξουμε?
Ελπίζω οτι η παραπάνω ανάλυση θα σας βοηθήσει να καταλάβετε ότι η Ελλάδα δεν έχει μέλλον όσο η κυβέρνησή της αποτελείται από οικονομικά αγράμματους και ανίκανους.
SON OFEON
Δημοσίευση σχολίου